- безгелдек
- сын. сөйл. Безілдеп қалған; шырылдауық. Түн түңдігі б е з г е л д е к шегірткенің ғана мерейіне айналған-ау (О. Бөкеев, Үркер, 10).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.
безгелдек — зат. Дуадақтар тегіне жататын, дене тұрқы тауық шамалас дала құсы … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі